مقایسه مشخصات آستیگماتیسم خلفی قرنیه در مراحل مختلف قوزقرنیه
نویسندگان
چکیده مقاله:
هدف: ارزیابی مقدار و راستای محورهای آستیگماتیسم قرنیهای قدامی (ACA)، آستیگماتیسم قرنیهای خلفی (PCA)، نسبت ACA به PCA و ارتباط بین ACA و PCA در مراحل مختلف قوزقرنیه. روش پژوهش: در این مطالعه گذشتهنگر، ۱۶۱ چشم از ۱۶۱ بیمار شامل ۱۰۴ مرد و ۵۷ زن با میانگین سنی ۶/۱۰±۲۲/۳۵ سال، طبق طبقهبندی آمسلر-کرامیخ به ۴ زیرمجموعه تقسیم شدند. سیستم تصویربرداری شیمفلاگ جهت اندازهگیری مقدار و راستای محور ACA و PCA مورد استفاده قرار گرفت و نسبت آستیگماتیسم قرنیهای خلفی به قدامی محاسبه و نتایج بین گروههای مختلف مقایسه گردید. یافتهها: مقادیر میانگین آستیگماتیسمهای قرنیهای قدامی، خلفی و کلی به ترتیب ۲/۲۱±۴/۰۸ دیوپتر، ۰/۴۶±۰/۸۶ دیوپتر و ۱/۹۴±۳/۵۰ دیوپتر بودند. آستیگماتیسم موافق قاعده، مخالف قاعده و مایل سطح خلفی قرنیه به ترتیب در ۶۱ چشم (۳۷/۹ درصد)، ۶۷ چشم (۴۱/۶ درصد) و ۳۳ چشم (۲۰/۵ درصد) و به همین ترتیب در سطح قدامی قرنیه در ۵۵ چشم (۳۲/۴ درصد)، ۵۶ چشم (۳۴/۸ درصد) و ۵۰ چشم (۱/۳۱ درصد) وجود داشتند. ارتباط قوی (۸۳۹/۰ = r، ۰۰۱/۰ ≥P) بین ACA و PCA در مراحل مختلف قوزقرنیه وجود داشت که این ارتباط در چشمهای مرحله (گرید) سه (۰/۷۱۱ = r، ۰/۰۰۱ ≥P) و مرحله چهار (۷۱۷/ ۰ = r، ۰/۰۰۱ ≥ P) قوزقرنیه، ضعیفتر بود. بیشترین نسبت آستیگماتیسم قرنیهای خلفی به قدامی (۰/۲۴۶) در بیماران مرحله یک قوزقرنیه دیده شد. نتیجهگیری: با افزایش شدت قوزقرنیه، آستیگماتیسم سطح قدامی قرنیه نسبت به سطح خلفی و در مراحل اولیه قوزقرنیه، آستیگماتیسم سطح خلفی بیشتر از سطح قدامی تحتتاثیر قرار گرفت.
منابع مشابه
بررسی بهترین اسفر فیت شده، برآمدگی و آستیگماتیسم قرنیه در گروهبندیهای مختلف قوز قرنیه
هدف: بررسی بهترین اسفر فیت شده، برآمدگی و آستیگماتیسم سطوح قدامی و خلفی در گروهبندیهای مختلف قوز قرنیه و تعیین تفاوت و ارتباط بین آنها.روش بررسی: در این مطالعهی گذشته نگر، 161 بیمار مبتلا به قوز قرنیه با میانگین سنی6/10±22/35 مورد مطالعه قرار گرفتند. حدت بینایی دور اصلاح شده، عیب انکساری اسفر، عیب انکساری آستیگماتیسم و اطلاعات پنتاکم این بیماران مورد بررسی قرار گرفتند. تقسیمبندی قوز قرنیه ...
متن کاملنتایج پیوند قرنیه نافذ در مرحله هیدروپس حاد در قوزقرنیه
هدف: مقایسه پیامدهای پیوند نافذ قرنیه از نظر بقا و حدت بینایی در افراد مبتلا به قوزقرنیه در مرحله هیدروپس حاد با افراد مبتلا به قوزقرنیه بدون هیدروپس حاد. روش پژوهش: این مطالعه به صورت گذشتهنگر، مداخلهای و مقایسهای (Retrospective Comparative Interventional) انجام شد. چهارده چشم از 14 بیمار مبتلا به قوزقرنیه با هیدروپس حاد که طی 60 روز از شروع علایم مورد عمل پیوند نافذ قرنیه (PK) قرار گرف...
متن کاملدو مورد پیوند مجدد قرنیه در مبتلایان به قوز قرنیه جهت اصلاح آمتروپی و آستیگماتیسم بالا
چکیده هدف: گزارش دو مورد پیوند مجدد قرنیه (regraft) در دو بیمار مبتلا به قوز قرنیه به منظور اصلاح آمتروپی و آستیگماتیسم بالا پس از پیوند قرنیه. معرفی بیمار: بیمار اول مرد 34 ساله مبتلا به قوز قرنیه بود که 6 ماه پس از پیوند که بخیهها برداشته شدند، دچار دوربینی بالا شد. با در نظر گرفتن طول قدامی-خلفی زجاجیه (57/14 میلیمتر)، پیوند مجدد انجام گردید که با تغییر تفاوت اندازه قرنیه گیرنده و دهنده،...
متن کاملتاثیر کراتوتومی قوسی شکل در اصلاح آستیگماتیسم قرنیه
سابقه و هدف: با توجه به اهمیت اصلاح آستیگماتیسم قرنیه در بهبود دید بیماران و روش های گوناگون موجود برای این منظور، با هدف تعیین اثر کراتوتومی قوسی شکل در مبتلایان به آستیگماتیسم قرنیه. این تحقیق طی سال های 76-1375 در بیمارستان متینی کاشان انجام گرفت. مواد و روش ها: پژوهش حاضر به روش (Quazi-experimental) از نوع مقایسه نتایج دید و میزان آستیگماتیسم قبل و بعد از عمل جراحی بر روی 60 چشم (34 بیمار) ...
متن کاملاصلاح آستیگماتیسم پس از جراحی پیوند عمیق لایهای قدامی قرنیه در بیماران مبتلا به قوز قرنیه
هدف: یافتن روش موثر و قابل اعتماد جهت اصلاح آستیگماتیسم پس از پیوند عمیق لایهای قدامی (DALK) در بیماران مبتلا به قوز قرنیه. روش پژوهش: در این تحقیق که به روش مجموعه موارد مداخلهای ((interventional case series انجام شد، مبتلایان به قوز قرنیه که پس از انجام پیوند عمیق لایهای قدامی دچار آستیگماتیسم غیر قابل تحمل و یا غیرقابل قبول از طرف بیمار شده بودند، تحت عمل اصلاح آستیگماتیسم متعاقب پیو...
متن کاملنتایج جراحی کراتورفرکتیو در اصلاح آستیگماتیسم بعد از پیوند قرنیه در چشمهای مبتلا به قوز قرنیه
چکیده هدف: ارزیابی نتایج جراحی کراتورفرکتیو برای اصلاح آستیگماتیسم بعد از انجام پیوند قرنیه در چشمهای مبتلا به قوز قرنیه. روش پژوهش: در این مطالعه پرونده 45 چشم از 45 بیمار که با استفاده از برشهای شلکننده (relaxing incision) با یا بدون بخیه تقویتکننده (compressive suture) جراحی شده بودند، مورد بررسی قرار گرفت. حداقل فاصله برداشتن کامل بخیه تا انجام عمل کراتورفرکتیو، یک ماه بود. محل و وس...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
عنوان ژورنال
دوره 23 شماره 1
صفحات 49- 56
تاریخ انتشار 2017-10
با دنبال کردن یک ژورنال هنگامی که شماره جدید این ژورنال منتشر می شود به شما از طریق ایمیل اطلاع داده می شود.
کلمات کلیدی برای این مقاله ارائه نشده است
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023